BIJZONDER VERHAAL * Evelien Koning is ooit een studente Pedagogisch Werk geweest van Joyce. Een half jaar geleden heeft zij een bericht gestuurd en stelde de vraag of het mogelijk was om haar afstudeerscriptie bij JB Expertise te schrijven. Zij volgde JB Expertise al een tijd en is fan geworden. Een mooi compliment natuurlijk!
Vanaf januari 2018 zal Evelien dan ook haar scriptie gaan schrijven bij JB Expertise. Ze is een aantal weken geleden op studiereis geweest naar Berlijn en heeft een inspirerend blog geschreven. Hieronder haar verhaal. Bedankt voor het delen Evelien!
Mijn reis
Tijdens mijn minor Het Jonge Kind aan de Hogeschool van Amsterdam ben ik op studiereis geweest naar Berlijn. Hier heb ik verschillende instellingen mogen bezoeken rondom het jonge kind, waarbij ik mijn ogen heb uitgekeken. Maar ik heb ook mogen genieten van de prachtige stad en de geschiedenis die de stad heeft. Mijn eerste ervaring/aanraking met een Berlijns kinderdagverblijf was een locatie met een enorme buitenruimte. Veel bosjes en bomen, klimtoestellen en verstopplekken. De eerste gedachte die ik daarbij had was: “Raken ze die kinderen dan niet kwijt?! Je hebt totaal geen overzicht”. Later bleek dat de pedagogisch medewerkers allemaal één gedeelte in de gaten houden en de kinderen op die manier gezien worden. Kinderen krijgen in deze buitenruimte de kans om te ontdekken en te spelen. De dag wordt zover dat kan buiten afgesloten en als de ouders hun kind(eren) komen halen, gaan ze samen met de pedagogisch medewerker hun kind zoeken in de tuin.
Sauna in het kinderdagverblijf
Het is bijzonder om rond te lopen en te kijken in kinderdagverblijven in het buitenland en om hun verhalen te horen. Je ziet hele andere dingen. Dingen die je in Nederland totaal niet zou zien, niet zouden mogen of misschien juist wel. Het is niet per definitie goed of fout, maar wel stof om over na te denken, je blik te verbreden en over grenzen na te denken. Een van de bijzondere dingen, was de sauna. Dit heb ik op twee kinderdagverblijven gezien (zie ook de foto). Deze is niet voor alle kinderen en wordt voornamelijk in de winterperiode gebruikt. Het gebruik ervan met de kinderen wordt opgebouwd. Heel bijzonder! Vooral omdat ik het niet gewend ben en nooit gezien heb in Nederland.
Zelfstandig worden
In de Berlijnse kinderopvang worden kinderen gestimuleerd om zelfstandig te zijn. Pedagogisch medewerkers helpen de kinderen dan ook niet altijd. Op het eerste oog ziet dat er niet-sensitief uit. Dat heeft er uiteraard mee te maken met wat wij ‘gewend’ zijn. Een van de situaties tijdens een rondleiding door een kinderdagverblijf was een jongetje dat tussen een hoog, zacht blok en de muur viel. Het jongetje huilde niet. Ik, maar ook een aantal anderen studenten uit mijn groep keken geschrokken en stonden met onze hand voor onze mond (en hadden het liefst naar het kind toegelopen). De pedagogisch medewerker daarentegen keek over haar schouder naar het kind en ging verder met wat zij aan het doen was. Een paar tellen later stond het jongetje weer lachend boven op het blok. Het is daarbij ook een kwestie van ‘gewend zijn’. De kinderen komen vijf dagen in de week en weten daardoor hoe het gaat. Zoals een van de leidinggevende benoemde ‘Het is als een tweede thuis voor hen’.
Kinderparticipatie
Daarnaast is kinderparticipatie een belangrijk onderwerp. Kinderen mogen veel dingen zelf beslissen. Zo bepaalt een baby bijvoorbeeld waar hij heen wil kruipen, de leidster zal hem daarin volgen. Bij een van de kinderdagverblijven mogen kinderen zelfs kiezen door welke pedagogisch medewerker zij verschoond willen worden en mogen zij zelf hun eten opscheppen, als een soort buffet. Op die manier zijn zij ook weer bezig met zelfstandigheid.
Dit is slechts een kleine, korte schets over mijn meest bijgebleven ervaringen in Berlijn. Het is een onwijs gave kans om bij een buurland te kijken naar de kinderopvang en zoals ik eerder zei: je blik te verbreden!
Leuk artikel? Deel het!
